Έχει παραγίνει το κακό με τους πάσης φύσης "No Politica" των κάθε λογής liberal και ακροδεξιών που συναγελάζονται συστηματικά, διαρκώς, κατά συρροή, κατ΄επανάληψη και κατά βούληση, που έφεραν τον απόπατο στο προσκήνιο ως πολιτιστική και καλλιτεχνική επανάσταση, θεωρώντας πως προσφέρουν κάποιο έργο(γι αυτούς πέραν του ικανού ποσοστού κερδοφορίας δεν υπάρχει τίποτα άλλο κι όταν αυτό φέρνει στην επιφάνεια επιδερμικές φαντασιώσεις που αποπροσανατολίζουν από κύριο τότε όλα καλά)...
Η αναβίωση του δόγματος της νερόβραστης Ευρωπαϊκής ποπ της δεκαετίας του 1980 και της ελληνικής ποπ διαχρονικά(ΜΙΑ ΜΠΟΥΡΔΑ ΚΙ ΑΛΛΗ ΤΟΣΗ ΗΤΑΝ), ήταν το σκηνικό του μπερντέ που έφτιαχνε η λεγόμενη πλουτοκρατία και η "ελίτ"(αδόκιμος όρος για μας) για να ξεγελάει τις ευέξαπτες νεανικές μάζες απ΄την ουσία, ότι η παραγωγική διαδικασία είναι μέσο πλουτισμού, και όχι μια ταξική αναγκαιότητα συνειδητοποίησης για το ξεπέρασμα της μισθωτής σκλαβιάς...
Το πιο ανησυχητικό απ΄όλα όμως είναι ότι μια φέρελπις ποπ ερμηνεύτρια(δροσερή, ωραιότατη και ίσως και ταλαντούχα) πως δεν κατανοεί ότι εκτίθεται παίζοντας το ρόλο του λαγού υπερασπιζόμενη τον πιο νερόβραστο και "ανύπαρκτο" διαγωνισμό τραγουδιού του όλου νοητού σύμπαντος της Eurovision στον πυρήνα του. Ένας διαγωνισμός που από καταβολής του είναι ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου, εφάμιλλο μιας νοτιοαμερικανικής σαπουνόπερας και το χειρότερο, να αναγκάζεται να απαντήσει στον Roger Waters των Floyd, ενώ ο όποιος καλλιτεχνικός της κύκλος της, κλείνει με το πέρας του εν λόγω διαγωνισμού...
Αγαπητή μας κυρία μουσικός και καλλιτέχνιδα, δεν χρειάζονταν να φτιαχτεί το κίνημα που μποϊκοτάρει την Eurovision ειδικά με τη συμμετοχή του Roger Waters ως μπροστάρη, που μόνο ένα τραγούδι του είναι 1000 φορές όλη μαζί η Eurovision, σε όλα της τα τραγούδια μαζί εδώ και δεκαετίες. Αν θέλετε να διαγωνιστείτε πιστεύοντας ότι έτσι θα αναδείξετε το ταλέντο σας κάντε το και δώστε όλο σας το είναι, αλλά αφήστε το γίγνεσθαι στην άκρη, γιατί ο ναρκισσισμός δεν είναι και ο καλύτερος σύμβουλος για τέτοιου είδους περιπέτειες, που ανέκαθεν ενδιέφεραν τις πιο "χαλαρές συνειδήσεις" ενός 10-15% της νεολαίας, που δεν έχει καμία καλλιτεχνική και καμία μουσική ανησυχία.
Και ξέρετε το γιατί αγαπητή μας; Γιατί η μουσική και καλλιτεχνική αντίληψη είναι μια καθαρά πολιτική στάση και η Eurovision ως ξεπεσμένος διαγωνισμός, όπως κάθε τι το Ευρωπαϊκό καλλιτεχνικό δημιούργημα εδώ και χρόνια(πλην μέρους του Σινεμά), είναι η φωνή της Ευρωπαϊκής "Ελίτ" για ταξική συνεργασία, κάτι που εμείς τουλάχιστον απεχθανόμαστε και δεν χρειάζονταν να μας το πει ο μεγάλος Roger Waters!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου