Άλλο ένα τριήμερο πέρασε.....

Αυτό ήταν πάει και φέτος. Κάθε χαρά τελειώνει γρήγορα, "Κυριακή κοντή γιορτή" που λέει και ο λαός μας. Η αλήθεια είναι πως η Τυρινή δηλαδή οι απόκριες στην κορύφωση τους και η καθαρά Δευτέρα είναι απ' τα αγαπημένα μας κομμάτια του παζλ που λέγεται χρόνος.
Βασικά έχουμε να ντυθούμε μασκαράδες από παιδιά γιατί ντυνόμαστε ο εαυτός μας (χεχεχε) και κάνουμε ότι κάνουμε χωρίς μάσκα(η κουκούλα).
Πέμπτη και Παρασκευή το διαδίκτυο είχε την τιμητική του(όπως κάθε μέρα δηλαδή), το Σ/Κ όμως και τη Κ. Δευτέρα κάναμε πολλά χιλιόμετρα.
Την τιμητική του είχε το Ρέθυμνο, αν και στην παρέλαση του καρνάβαλου δεν βρεθήκαμε εκεί, δηλασή σε ένα απ' τα 3 μεγαλύτερα καρναβάλια ενετικού τύπου της χώρας (Πάτρα, Ξάνθη είναι τα άλλα δυο), τα παραδοσιακά(της κεντρικής Μακεδονίας είναι άλλου τύπου).
Στην παρέλαση του καρναβαλιού βρεθήκαμε στην πόλη της Κισσάμου για να μην μας βγει η ψυχή. Το Καστέλι της Κισσάμου απέχει απ' τα Χανιά 40 χιλιόμετρα, έχει 10.000 μόνιμους κάτοικους και μαζί με τους επισκέπτες με τα βίας έφταναν τους 20.000. Αυτός ήταν ένας βασικός λόγος για να πάμε εκεί, με τόσο κόσμο κάπου θα βρεις να παρκάρεις ακόμα και στο κέντρο της πόλης, όμως στο Ρέθυμνο δεν υπήρχε περίπτωση. Εκεί οι 70.000 επισκέπτες (απ' όλη την Ελλάδα) την ώρα της μεγάλης παρέλασης και οι μόνιμοι κάτοικοι άλλοι 50.000, δεν άφηναν περιθώριο για πάρκινγκ ούτε στα προάστια της πόλης, άσε που γίνονταν το αδιαχώρητο στα φαγάδικα.
Έτσι το Καστέλι ήταν μια καλή λύση για να μην ταλαιπωρηθούμε με το παρκάρισμα γιατί το βράδυ το αγαπημένο μας Ρέθυμνο μας περίμενε και έπρεπε να έχουμε δυνάμεις. Πρόβλημα μετά τις 22:00 δεν θα υπήρχε, μιας και οι περισσότεροι επισκέπτες απ' τις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις της Κρήτης που παρκάρουν στα προάστια, θα άδειασαν χώρους. Εκείνη την ώρα ταξίδευαν στο εθνικό δίκτυο παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής, άλλοι για Χανιά και άλλοι για την Ανατολική Κρήτη. Είναι θέμα εμπειρίας να ξέρεις πότε θα πας που(χεχεχε). Με χιλιάδες αυτοκίνητα να κατευθύνονται προς τα Χανιά, εμείς βρίσκαμε ελεύθερο δρόμο απ' το αντίθετο ρεύμα με προορισμό το Ρέθυμνο για να το ξημερώσουμε.
Το βασικό ήταν ότι από τότε που κάηκε ο Βασιλιάς Καρνάβαλος στο Ρέθυμνο(ένα απ' τα παλαιότερα καρναβάλια στη χώρα, το 1914 πραγματοποιήθηκε το πρώτο), τα σοκάκια και οι πλατείες της παλαιάς Ενετικής πόλης γέμισαν από χιλιάδες λαού και το πάρτι μόλις είχε ξεκινήσει. Επειδή έχουμε ζήσει και το καρναβάλι της Πάτρας, για να καταλάβετε είναι παρόμοιες καταστάσεις, το "τζέρτζελο" δεν έχει όρια. Είναι κάτι σαν το cavo paradiso στη Μύκονο, αλλά το Χειμώνα και σε μια περίμετρο όσο όλη η περίμετρος της "Χώρας" της Μυκόνου μιας και την αναφέραμε, η της Παροικιάς της Πάρου...
Ξημερώματα πίσω στα Χανιά και στις 11 ξύπνημα για τα παραδοσιακά Κούλουμα και βόλτα στη Γεωργιούπολη για τρελές μάσες, χαρταετούς κλπ. Επιστροφή το απόγευμα και κατευθείαν στους Αγ. Αποστόλους με τους σ/φους και τις σ/φισες(δεν βρήκαμε και πολλούς φέτος), αλλά τα ούζα και οι μάσες έρεαν σε αφθονία σε διάφορους ρέμπελους τύπους σαν εμάς και κάτι πρώην Ναρέους που είναι μαζί μας πια...
Όταν νύχτωσε για τα καλά αναχωρήσαμε για να βρεθούμε μπροστά τα τερματικά γιατί μας έλειψε το διαδίκτυο....

Άντε και του χρόνου ελπίζοντας πως αυτή η καπιταλιστική κρίση δε θα μας έχει εξοντώσει....

Ράδιο Κολλεκτίβα

ΥΓ* Φώτο 1 Κίσσαμος, ο Βασιλιάς Καρνάβαλος παρελαύνει
Φώτο 2 Χιλιάδες Καρναβαλιστών χορεύουν στους ρυθμούς του techno στους δρόμους της παλαιάς πόλης του Ρεθύμνου.
Φώτο 3 Γεωργιούπολη Κ. Δευτέρα.
Φώτο 4 Χαρταετοί στους Αγ. Αποστόλους