Η ιστορία λέει πως ότι ξεκινάει ως ανέκδοτο(για διάφορους αφελείς) καταλήγει τραγωδία και μπορεί να αποτέλεσε για τον πρώτο η εν λόγω δήλωση εκλογική ταφόπλακα(το ξέρει και δεν τον αφορά, εξάλλου προϊστάμενος του προέδρου είναι και τον αφορούν τα κέρδη του και μόνο αυτά), ωστόσο αυτό θα μπει αν δεν έχει μπει ήδη σε εφαρμογή από τον νυν και επόμενο πρόεδρο της καπιταλιστικής κορωνίδας. Τι ακριβώς έχει μπει σε εφαρμογή η λεγόμενη "μετοχική δημοκρατία", (τόσες μετοχές τόσες ψήφοι) απλά καθαρά και ξάστερα... Από την αστική δημοκρατία πάμε εδώ και δυο δεκαετίες στην ολοκλήρωση της δικτατορίας των μονοπωλίων (για αυτούς που ονειρεύονται επιστροφή στην αστική δημοκρατία κάτι τέτοιο ούτε παίζει και πολύ περισσότερο δεν υπάρχει ούτε ως όνειρο θερινής νυχτώς). Τα τελευταία απόνερα της Σοβιετικής Ένωσης (που ανατράπηκε απ΄τα πάνω προς τα κάτω το 1991)ολοκληρώθηκαν το 2008 με την έναρξη της μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης που τα μονοπώλια την περίμεναν παίρνοντας μέτρα από τις αρχές τις δεκ του 1990 με τα Μάαστριχ κοκ. Οι καπιταλιστές μέσα από τις τρομαχτικές τους αντιθέσεις και μέσα από την αναιμική κερδοφορία(ως προϊόν της παλαιότερης υπερκερδοφορίας τους) δεν έχουν περιθώρια κοινωνικών πολιτικών αυτές τελειώσαν(τελεία και παύλα) και δεν υπάρχει καμία περίπτωσης επιστροφής προς αυτή την κατεύθυσνη. Ένα μέρος της αναιμικής κερδοφορίας τους κατευθύνεται στην έρευνα(ως προϊόν των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων – ανταγωνισμών) και οι παραγωγικές δυνάμεις καταστρέφονται ενισχύουν την κερδοφορία όσο μπορούν, όταν όμως αυτή είναι μικρότερη από την προηγούμενη το πράγμα γίνεται σταυρόλεξο. Ακόμα είναι αρχή γιατί θα καταργηθούν και άλλες, έως τα 50 ευρώ μισθό το μήνα έχουμε ακόμα δρόμο, ωστόσο έχουμε μπει στις πραγματικές συνθήκες του συστήματος που κάποιοι ηλιθιοδώς πιστεύουν πως μπορεί να εξανθρωπιστεί.
Όταν η καπιταλιστική οικονομία, στο πεδίο της οικονομίας πέφτει σε χειμερία νάρκη, το πολιτικό της προσωπικό στο εποικοδόμημα ακολουθεί, βάζοντας στη φορμόλη και τα τελευταία ψήγματα αστικής δημοκρατίας δίνοντας τη σκυτάλη στη δικτατορία ων μονοπωλίων.
Δυστυχώς τόσα χρόνια τα λέει, τα φωνάζει και προειδοποιεί συνεχώς και μαζικά (ότι όλα αυτά είναι προ των πυλών), το ίσως μεγαλύτερο και σπουδαιότερο Κομμουνιστικό Κόμμα σε ολόκληρη την υφήλιο το ΚΚΕ και (η ίσως μεγαλύτερη ηγέτης και θεωρητικός του Μαρξισμού Λενινισμού από το 1953 και μετά) η Γ.Γ της ΚΕ του εν λόγω Αλέκα Παπαρήγα, αλλά ο μικροαστισμός και οι αυταπάτες είναι ακόμα πολύ μεγάλες. Επιστροφή στο χτες δεν υπάρχει, η πολύ πίσω θα πάμε η μπροστά και αυτό εξαρτάται και από εμάς και αυτό που έρχεται η θα είναι ο παράδεισος δια χειρός εργατικής τάξης, η κόλαση που θα κληθούν οι μικροαστοί να προασπίσουν χωρίς να το καταλάβουν για τα ίδια τα μονοπώλια.
Το ζήτημα είναι ότι οι εργάτες πρέπει να καταλάβουν ότι αυτοί πρέπει να πάρουν την εξουσία γιατί αυτός είναι ο ιστορικός τους ρόλος ο οποίος διαπερνά μέσα από τις ίδιες τις εργασιακές σχέσεις ανάμεσα σε αυτούς και τους αστούς δυνάστες της, αλλά και τους ίδια ως τάξη στο εσωτερικό της που την κάνει εκ των πραγμάτων ξεχωριστή τάξη. Οι εργάτες σε αντίθεση με την αστική τάξη(σήμερα τα μονοπώλια) και κυρίως με τα μικροαστικά στρώματα δεν έχουν κερδοφορήσει ποτέ, δουλεύουν συλλογικά και αναπτύσσονται αναπτύσσοντας τις δεξιότητες και ικανότητες τους με επιμονή και υπομονή. Όταν ένας εργάτης πάθει κάτι ο συνάδελφος του είναι εκεί δίπλατου, (τρέχει σε βοήθεια) γιατί αύριο μπορεί να είναι αυτός ο παθών. Ο κοινωνικός ρόλος της εργατικής τάξης είναι αποτέλεσμα της σχέσης που έχει με τα εργαλεία της παραγωγής και αυτό είναι που τον κάνει ιδιαίτερο και μοναδικό ως τάξη, είναι αυτός που την αναπτύσσει πιο γρήγορα τόσο στο επίπεδο της κοινωνικής παραγωγής, όσο και στο επίπεδο της κοινωνικής συνείδησης. Φυσικά όπως έλεγε ο Λένιν δεν φτάνει οι εργάτες να πάρουν τα εργοστάσια(αυτό λέγεται αυτοδιαχείρηση) γιατί είναι επίσης ατομική ιδιοκτησία και οι εργάτες δεν πρέπει να διαπαιδαγωγηθούν έτσι, αλλά να πάρουν την εξουσία και τα εργοστάσια η εργατική λαϊκή εξουσία της για να μην υπάρχει κέρδοφορία.
Όταν καταλάβουν οι εργάτες ότι η επίθεση απέναντι σε αυτούς είναι ενιαία και με την καθοδήγηση του Κόμματος Νέου Τύπου σχεδιάσουν την οργανωμένη αντεπίθεση, τότε και μόνο τότε σε συμμαχία με τα σύμμαχα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού θα οικοδομήσουν την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας πετώντας την εκμεταλλευτική προϊστορία την στον κάλαθο των αχρήστων, άλλη επιλογή δεν υπάρχει....
Eγκώμιο στη μάθηση
Ποίηση: Μπέρτολτ Μπρέχτ
Mουσική: Rene Aubry
Μάθαινε και τ' απλούστερα! Γι' αυτούς
που ο καιρός τους ήρθε
ποτέ δεν είναι πολύ αργά!
Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ
να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί!
Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις!
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο!
Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή!
Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα!
Μάθαινε, εξηντάχρονε!
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Ψάξε για σχολείο, άστεγε!
Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε!
Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν' ένα όπλο.
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, Σύντροφε!
Μην αφεθείς να πείθεσαι
μάθε να βλέπεις συ ο ίδιος!
Ό,τι δεν ξέρεις ο ίδιος καθόλου δεν το ξέρεις.
Έλεγξε το λογαριασμό εσύ θα τον πληρώσεις.
Ψάξε με τα δάχτυλα κάθε σημάδι
Ρώτα: πώς βρέθηκε αυτό εδώ.
Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου