Το ζωντανό κρανίο του μη μουσικού κινήματος

To Νο Wave είναι ίσως το πιο πρωτοποριακό μουσικό μέγεθος του ηλεκτρικού ήχου(μαζί με το Jazz Punk) εκφράζοντας τον ευθύγραμμο γκρίζο ήχο της μητροπολιτικής μεγαλούπολης. 
Με αποκλειστική έδρα τη Νέα Υόρκη και εκφέροντας για την εποχή κάτι νέο χωρίς να είναι μεγαλόπνοο, κατάφερε να αποκτήσει εκατομμύρια φανατικούς οπαδούς ανά τον πλανήτη, δεν είναι τυχαίο ότι οι Sonic Youth έχουν πουλήσει περισσότερα κομμάτια από την Madonna και τον Prince μαζί, γιατί πουλάνε ακόμα και σήμερα πολύ ακριβά και διαχρονικά το τεράστιο μουσικό τους "τομάρι". 
Κάτι αντίστοιχο αυτού δεν είχε υπάρξει ούτε νωρίτερα, ούτε συγχρόνως αυτού, χαρακτηρίζοντας το "κινηματικό τίποτα" που εκπροσωπούσε ένα αναχωρητικό και φευγαλέο μουσικό κίνημα ενός καπιταλισμού σε αρρυθμία, χωρίς διαμαρτυρίες τύπου δεκαετίας του 1965-1975.

Κύρια χαρακτηριστικά του, οι ελαφρώς ξεκούρδιστες(εσκεμμένα) κιθάρες και ο ευθύγραμμος ήχος, όπου αντακλούσαν την παραπάνω αρρυθμία.
Κύριοι εκπρόσωποι του οι Sonic Youth το δίδυμο τους "αδελφάκι" οι Live Skull, η τεράστια Lydia Lunch, ο "Πειραματικός Θεός" John Zorn και φυσικά οι πιο κυκλικοί(όσον αφορά την μελωδία) Swans
Όσον αφορά τώρα τα "δίδυμα αδελφάκια" Sonic Youth και Live Skull(για τους οποίους θα αναφερθούμε παρακάτω), είναι τα συγκροτήματα που έκαναν το θόρυβο τέχνη, χωρίς να μοιάζουν και πολύ ειδικά στο στιχουργικό κομμάτι. Έχοντας τεράστια μουσική παιδεία, όλα τα μέλη και από τα δυο σχήματα από πολύ νωρίς(συμπεριλαμβανομένης και της κλασσικής παιδείας) την οποία δεν ήθελαν και μάλλον δεν έπρεπε ποτέ να χρησιμοποιήσουν τεχνικά, μιας και η αναγκαιότητα ήταν κάτι το νέο και πρωτοποριακό, χωρίς τις τεχνικές "αξίες" που τους έμαθαν οι δάσκαλοι τους στα ωδεία.
Στιχουργικά απόκοσμοι και μακάβριοι όπως κάθε τι που πηγάζει από το punk, όμως καθόλου μεταφυσικοί, ως αποτέλεσμα του απρόσωπου γκρίζου και του αεικίνητου της μητρόπολης και που καμία σχέση δεν έχει με τα γοτθικά ροκ της ίδιας εποχής σε Ευρώπη και Αμερική τα οποία μεσουρανούσαν, οι Live Skull, έγραφαν για τα αδιέξοδα, το τέρας της κατάθλιψης, τις κρίσεις πανικού, και τον ανεκπλήρωτο ερωτισμό του Lower Manhattan, αποδείχνοντας πόσο μπροστά για την εποχή τους ήταν.
Ηλεκτρική τέχνη υψηλού επιπέδου και αισθητικής εμπνευσμένη από τη μεγαλούπολη και τις ιδιορρυθμίες της. Γεμάτη από βινιέτες καλλιτεχνικής αντανάκλασης που διαχέονται τραυλίζοντας για το σκοτεινό του καπιταλισμού της εποχής στις ανθρώπινες σχέσεις, χωρίς καμία διαμαρτυρία και χωρίς καμία αναγκαιότητα ανατροπής του.
Μπορεί οι Live Skull να είναι το διζυγωτικό δίδυμο των Sonic Youth και καλλιτεχνικά να είναι πολύ κοντά, ωστόσο όμως ποτέ δεν έγιναν Sonic Youth, ασχέτως ότι είχαν μεγάλη πορεία στην δισκογραφία, είχαν τα δικά τους χαρακτηριστικά και αποτέλεσαν το πιο ζωντανό κεφάλαιο στην ιστορία του πιο μη μουσικού κινήματος που εμφανίστηκε ποτέ, όχι μόνο στο χώρο του ηλεκτρικού ήχου!!!
Δημιουργήθηκαν το 1982 στη Νέα Υόρκη και παρότι υπάρχουν ως σχήμα και σήμερα κυκλοφόρησαν λίγα (4) αλλά σημαντικά Long Play(LP) άλμπουμ και σχεδόν άλλα τόσα(πλην ενός) (3) Extended Play(EP).

LP's

• Bringing Home the Bait (1985, Homestead Records)
• Cloud One (1986, Homestead Records)
• Dusted (1987, Homestead Records)
• Positraction (1989, Caroline Records/What Goes On Records).

EP's

• Live Skull (1984, Massive Records)
• Pusherman (1986, Homestead Records)
• Snuffer (1988, Caroline Records/What Goes On Records).

 Βασικά Μέλη

• Mark C. – guitar, vocals (1982–1990, 2017)
• Marnie Jaffe – bass, vocals (1982–1988, 2017)
• Richard Hutchins – drums (1987–1990, 2017)

Περασμένα Μέλη

• Tom Paine – guitar, vocals (1982–1990)
• Dan Braun – drums (1982)
• Julie Hair – vocals (1982)
• James Lo – drums (1982–1987)
• Thalia Zedek – vocals (1987–1990)
• Sonda Andersson – bass (1988–1990)