soundcollectiva: Η απέραντη γοητεία του Θορύβου.

Κατά πολλούς μουσικοκριτικούς το παρακάτω σχήμα είναι το σπουδαιότερο του 20ου αιώνα σε ολόκληρο τον ηλεκτρικό ήχο.

Κατά κάποιους άλλους ένα από τα πλέον καινοτόμα σχήματα των δεκαετιών 1980 & 1990.
'Οτι και να είναι από τα παραπάνω, οι Sonic Youth αποτελούν μια μοναδική πρωτοπορία που σπάνια μπορεί κανείς να βρει στη μουσική βιομηχανία εδώ και πολλά χρόνια.
Οι Sonic Youth, έτσι κι αλλιώς είναι μέσα στην πρώτη δεκάδα των εκατό σχημάτων του όλου rock n roll και είτε οι έκπληκτοι με αυτούς μουσικοκριτικοί, είτε οι απανταχού μουσικόφιλοι που ψάχνουν αριστουργήματα μέσα απ΄την διαφορετικότητα και την πρωτοπορία που αναδείχνουν, μένουν άπαντες με ανοικτό το στόμα. Ξέρετε συνήθως η πρωτοπορία μπορεί να βρεθεί παραπεταμένη μέσα σε κάποιο κάδο ανακύκλωσης της ίδιας της δισκογραφίας, όμως ευτυχώς οι εν λόγω δεν ήταν δυνατόν να περάσουν στα ψιλά γράμματα της ιστορίας του ηλεκτρικού ήχου.
Παράξενα μουσικά σχήματα αντανάκλαση της καθημερινής ζωής στη μητροπολιτική Ν.Υόρκη και τις βιομηχανικές πόλεις του Αμερικανικού βορρά, ελαφρώς και εσκεμμένα ξεκούρδιστες κιθάρες, ευθύγραμμες μελωδίες που ποτέ δεν κατέληγαν στην νότα απ' όπου ξεκινούσε η οποιαδήποτε σύνθεση, ανακατεμένες ενορχηστρώσεις (πολλές φορές επίσης εσκεμμένα) για να μην υπάρχει η φυσική αρμονία που δεν χαρακτηρίζει τις μεγαλουπόλεις. Μπορεί η μπάντα που επέβαλε τις συγχορδίες 8ης(είναι οι συγχορδίες 5ης χωρίς την πέμπτη με μια χορδή κενή ανάμεσα στην τονική και την 8η) να ήταν οι Stooges, όμως αυτή που τις αποθέωσε μια μίση δεκαετία αργότερα, ήταν η μπάντα του αφιερώματος.
Στιχουργικά, οι S.Youth, ήταν ένα μείγμα από Velvet Underground και Fugs με αποστάγματα της ηλεκτρικής "γκλαμουριάς" των New York Dolls.
Στίχοι που χτυπούσαν κάτω απ΄τη ζώνη τον Αμερικανικό τρόπο ζωής, που μιλούσαν για τις εφήμερες ερωτικές σχέσεις, την αγάπη για το διαφορετικό, την ανοχή στο περιθώριο, στο περίεργο και φυσικά τον θρησκευτικό και κοινωνικό φασισμό και ρατσισμό που τους κατακεραύνωναν με κάθε τρόπο, αλλά και τα αδιέξοδα της ζωής των νέων στο τότε σύγχρονο καπιταλισμό χωρίς όμως ποτέ να τον ονοματίζουν.
Νέα Υόρκη 1977, στην πόλη που ποτέ δεν κοιμάται και μητρόπολη(αν όχι Μέκκα του τότε Καπιταλισμού) καταφθάνει άγνωστο από που, μετακομίζοντας ένας κιθαρίστας με το ονοματεπώνυμο Thurston Moore, όπου έψαχνε εναγωνίως να φτιάξει μια μπάντα για λόγους μάλλον επιβίωσης τους Room Tone, οι οποίοι μετονομάζονται σύντομα σε Coachmen, αλλά δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη τύχη. Στο διάβα του συναντά ένα κορίτσι που το όνομα του λανσάρεται πλέον σε όλα τα φιλότεχνα περιοδικά του πλανήτη και φυσικά αποθέωσε τις συνθέσεις του αλλά και τις δικές της, μιλάμε φυσικά για την Kim Gordon.
Κατά πολλούς είναι αδιανόητο ότι αυτοί οι δύο δεν είναι είτε ζευγάρι, είτε δίδυμα αδέλφια, ωστόσο ένας τύπος ονόματι Stanton Miranda καθώς και το συγκρότημα του, οι CKM αποτέλεσαν το συνδετικό κρίκο, ανάμεσα σε αυτόν και την Kim Gordon κάπου στα 1980...
Οι δυο ιθύνοντες νόες των μετέπειτα θρυλικών S. Youth, Moore και Gordon σχημάτισαν την μπάντα που εμφανίστηκε στα αποκαΐδια προγενέστερων ονομάτων όπως τα εξής, Male Bonding, Red Milk και Arcadians πριν μετουσιωθούν σε Sonic Youth, λίγο πριν τον Ιούνιο του 1981. Το όνομα προέρχεται από το συνδυασμό ψευδώνυμου του Fred "Sonic" Smith των MC5 και "Youth" από το reggae καλλιτέχνη Big Youth.
Στη φαρέτρα των Sonic Youth, οι επιρροές από τα σπουδαιότερα σχήματα της περιόδου 1965-1975, όπως οι Fugs, MC5, Stooges, New York Dolls, Ramones και Velvet Underground.
Βρισκόμαστε στην εποχή που το Βρετανικό Punk και το Post Punk είναι στο απόγειο τους, το Hardcore Punk και το Paisley Underground δίνουν δυναμικό παρόν, τότε ακριβώς εμφανίζονται οι Sonic Youth για να βάλουν την τελευταία πινελιά στο καλύτερο Rock n Roll που γράφτηκε ποτέ και είναι 100% Punk Rock που όμως δεν άνηκε σε κανένα μουσικό ρεύμα και κίνημα.

To Νο Wave είναι ίσως το πιο πρωτοποριακό μουσικό μέγεθος του ηλεκτρικού ήχου(μαζί με το Jazz Punk) εκφράζοντας τον ευθύγραμμο γκρίζο ήχο της μητροπολιτικής μεγαλούπολης. Με αποκλειστική έδρα τη Νέα Υόρκη και εκφέροντας για την εποχή κάτι νέο χωρίς να είναι μεγαλόπνοο, κατάφερε να αποκτήσει εκατομμύρια φανατικούς οπαδούς ανά τον πλανήτη, δεν είναι τυχαίο ότι οι Sonic Youth έχουν πουλήσει περισσότερα κομμάτια από την Madonna και τον Prince μαζί, γιατί πουλάνε ακόμα και σήμερα πολύ ακριβά και διαχρονικά το τεράστιο μουσικό τους "τομάρι". Κάτι αντίστοιχο αυτού δεν είχε υπάρξει ούτε νωρίτερα, ούτε συγχρόνως αυτού, χαρακτηρίζοντας το "κινηματικό τίποτα" που εκπροσωπούσε ένα αναχωρητικό και φευγαλέο μουσικό κίνημα ενός καπιταλισμού σε αρρυθμία, χωρίς διαμαρτυρίες τύπου δεκαετίας του 1965-1975.
Κύριοι εκπρόσωποι του No Wave, οι Sonic Youth το δίδυμο τους "αδελφάκι" οι Live Skull, η τεράστια Lydia Lunch, ο "Πειραματικός Θεός" John Zorn και φυσικά οι πιο κυκλικοί(όσον αφορά την μελωδία) Swans
Όσον αφορά τώρα τα "δίδυμα αδελφάκια" Sonic Youth(οι εν λόγω μας αφορούν τώρα) και Live Skull, είναι τα συγκροτήματα που έκαναν το θόρυβο τέχνη, χωρίς να μοιάζουν και πολύ ειδικά στο στιχουργικό κομμάτι. Έχοντας τεράστια μουσική παιδεία, όλα τα μέλη και από τα δυο σχήματα από πολύ νωρίς(συμπεριλαμβανομένης και της κλασσικής παιδείας) την οποία δεν ήθελαν και μάλλον δεν έπρεπε ποτέ να χρησιμοποιήσουν ποτέ τεχνικά, μιας και η αναγκαιότητα ήταν κάτι το νέο και πρωτοποριακό, χωρίς τις τεχνικές "αξίες" που τους έμαθαν οι δάσκαλοι τους στα ωδεία.

Κύρια χαρακτηριστικά του, οι ελαφρώς ξεκούρδιστες(εσκεμμένα) κιθάρες και ο ευθύγραμμος ήχος, όπου αντανακλούσαν την παραπάνω αρρυθμία.
Ήταν η εποχή που τεράστιες μπάντες όπως οι Big Black, Butthole Surfers και Pussy Galore έκαναν περιοδείες μαζί με τους Sonic Youth και από εκεί προέκυψαν τα σπουδαιότερα live που έχει κάνει το Rock n Roll, με το σύνθημα "pigfucker".
Μπορεί σήμερα αυτά τα ονόματα να είναι Θρυλικά και πρωτοποριακά σχήματα που ζουν στην καρδιά του κάθε εξειδικευμένου μουσικόφιλου, ωστόσο για να καθιερωθούν πέρασαν Ρουβίκωνες και τους πέρασαν γενναίες δεκατέσσερις.Το ίσως σημαντικότερο σχήμα του rock n roll από άποψη τεχνικής ακόμα και στις πιο άτεχνες στιγμές του διαλύθηκε το 2011, ωστόσο ακόμα και σήμερα παράσχει με τα ηχογραφημένα του υλικά και δεδομένα το απόλυτο μουσικό χάος της γκρίζας μεγαλούπολης με τα εκατοντάδες αδιέξοδα της.
Από το 1981 μέχρι το 2011 όπου και διαλύθηκαν κυκλοφόρησαν 16 LP's, ενώ τα μέλη τους ήταν τα εξής